Twee Schoonebekers zijn nu gestopt als gemeenteraadslid: Johan Scheltens (VVD) en Jenneke Ensink (LEF!). Ik zocht beiden (apart van elkaar) op en dat leverde twee interessante verhalen op.
Opvallend waren meerdere overeenkomsten in hun verhalen. Beiden hebben de politiek als het ware met de paplepel ingegoten gekregen, omdat hun vaders politiek zeer actief waren. De wijze waarop Johan en Jenneke in de politiek belandden, was echter wel weer verschillend.
Eensgezind zijn ze ook in hun beeld over de gemeenteraad van Emmen.
Johan: “Ik heb de onderlinge sfeer al die jaren als positief ervaren. Niet polariseren, maar juist met respect met elkaar omgaan. Na twaalf jaar heb ik er daarom ook nog steeds plezier in. Natuurlijk stonden we inhoudelijk wel eens recht tegenover elkaar, maar het werd niet persoonlijk. Ik heb zelf menig ‘verbaal robbertje gevochten’ met Wakker Emmen. Heel scherp, maar ook constructief. Ik vind dat er sprake is van volwassen verhoudingen in de gemeenteraad.”
Jenneke: “Ik denk dat we ons gelukkig mogen prijzen met hoe we in Emmen in de politiek met elkaar omgaan. Natuurlijk zijn er inhoudelijke verschillen en daar best stevig en scherp over gediscussieerd worden, en dat moet ook, maar er wordt niet of nauwelijks op de persoon gespeeld. Uiteindelijk zijn we ons er goed van bewust dat je het uiteindelijk toch vooral samen moet doen. En afloop moet je gewoon een biertje met elkaar kunnen drinken. Dat lukt.”
Waar ook geen verschil over bestond was het pittige tijdbeslag dat het raadswerk kost (zo’n 20 uur per week, red.), maar ook de waarde die dit politieke werk voor hen heeft gehad. Zowel Jenneke als Johan geven aan hoe enorm leerzaam het werk is als gemeenteraadslid. Beiden zeggen ‘Ik heb er ontzettend veel van geleerd.’ Hierna leest u hun persoonlijke verhaal.
Leuk om te horen was ook hun gemeenschappelijke beeld Schoonebeek hebben als een actief dorp waarin mensen iets willen doen voor de gemeenschap. Ook in de politiek. Los van elkaar kwamen beide met het voorbeeld dat het aantal inwoners van Schoonebeek ongeveer 5% van het inwonertal van de gemeente omvat, maar dat 10% van de raadszetels de afgelopen vier jaar werd ingevuld door een inwoner van Schoonebeek.
Vanaf deze plek zou ik willen zeggen: namens de inwoners van de gemeente Emmen en van de inwoners van Schoonebeek in het bijzonder: hartelijk dank voor jullie werk en grote inzet!
Jenneke Ensink: ‘Politiek, ik ben er mee opgegroeid‘
Jenneke Ensink stop na acht jaar met haar werk als gemeenteraadslid. “Onze partij heeft na flink wat denkwerk uiteindelijk besloten om niet deel te nemen aan de gemeenteraadsverkiezingen en dat betekent dus automatisch dat er een einde komt aan mijn werk als raadslid.” Voorlopig komt het politieke werk stil te liggen: “Aan de ene kant jammer, want ik heb het altijd met veel plezier en enthousiasme gedaan. Wat ik wel een prettig vooruitzicht vind is een lege(re) agenda.”
Hoe ben je in de politiek beland?
Lachend: “Ik ben er mee opgegroeid, want mijn vader (Freek Ensink, red) is jarenlang in de politiek actief geweest. Toch was het geen vanzelfsprekendheid dat zijn kinderen hem zouden volgen, want ik ben de enige van de vier die dat heeft gedaan. Op enig moment was ik betrokken bij de renovatie van het dorpspark in Schoonebeek. Dat liep zo vreselijk traag binnen de gemeente dat ik dacht ‘dat moet toch anders kunnen.’ En ik ben opgevoed vanuit het principe: ‘je kan wel klagen, maar dan moet je ook iets gaan doen, of je moet stoppen met klagen’. Mijn keuze viel op het eerste.”
Hoe kwam je bij LEF! terecht?
“Op enig moment kwam ik in gesprek met Henk Eising, destijds voorzitter van LEF!. Dat was een erg leuk gesprek en er was gelijk een klik. Ik wist meteen dat deze partij goed bij mij paste. Lokaal doen wat goed is en niet gehinderd worden door landelijke kaders. En werken vanuit argumenten, dat sprak mij ook erg aan. Je bent ergens voor als het goed is en kritisch als het nodig is, maar altijd constructief. En wat me daarnaast aansprak was werken vanuit een toekomstvisie en dat mis ik nog wel eens in de politiek.”
Hoe ging het bij de start?
“Ik stond nummer drie op de lijst en werd met voorkeurstemmen gekozen. Ik kan niet beschrijven hoe bijzonder dat voelde destijds. Ik vond het mooi, maar eerst ook lastig voor de nummer twee. Je krijgt dus heel veel vertrouwen en dat voelde voor mij ook als veel verantwoordelijkheid. Ik kreeg direct een goede raad van een paar wijze mannen, zoals mijn vader en fractievoorzitter Harry Leutscher: rustig aan beginnen, geef jezelf een jaar om erin te komen. Daar heb ik me aan gehouden en dat bleek het beste advies dat ik kon krijgen. Er komt namelijk ontzettend veel op je af, zowel op inhoud als wat het politiek bedrijven betreft.
Had je bepaalde speerpunten?
Ik vind dat de gemeente er moet zijn voor haar inwoners en dat mensen dus ook gehoord moeten worden. Als dat niet of niet genoeg het geval blijkt, dan kom ik in actie. Voor mij is dat een essentiële rol in de gemeentepolitiek! Zo heb ik me ook altijd opgesteld. Daarbij is ‘nee’ ook een antwoord, je moet mensen niet aan een lijntje als je als gemeente al weet dat iets niet kan wat gevraagd wordt. Wees duidelijk en transparant naar de inwoners toe. En tegen de inwoners zou ik willen zeggen: ‘bundel de krachten!’ en gebruik de politiek. Verder ben ik breed georiënteerd, maar het sociale domein heeft wel altijd mijn bijzondere interesse gehad. Dat zal deels ook wel door mijn werk komen (WMO-consulent, red.).
Welk advies heb je voor mensen die overwegen in de politiek te stappen? “Doen! Ik heb ontzettend veel geleerd in die acht jaar en daar heb je in je persoonlijke en werkzame leven absoluut profijt van. Je leert je goed voorbereiden op lastige kwesties en je standpunt te bepalen. En niet minder belangrijk leer je hoe je ondanks inhoudelijke verschillen toch in gezamenlijkheid iets kunt bereiken dat goed is voor iedereen.
En nu?
Met een lach: “Eerst even niets. De privésituatie is in die acht jaar sterk veranderd. Ik kan opa en oma niet meer met een babyfoon op de kinderen laten passen, ha ha. Mijn kinderen zijn pubers en daar moet en wil ik voldoende aandacht aanbesteden. Ook in mijn werk is het een stuk drukker dan voorheen. En bestuurlijk? Ik denk dat ik eerst vrijwilligerswerk ga doen wat te maken heeft met de sport van de kinderen, ook belangrijk!”
Wat wil je nog kwijt?
“Ik heb het altijd heel mooi, maar ook als nederig ervaren, om namens de gemeenteraad bloemen te leggen tijdens de dodenherdenking op 4 mei. Dit wordt afwisselend gedaan door plaatselijke raadsleden. We vinden het allemaal belangrijk om dit te blijven herdenken op een kalme en waardige manier. Dit heb ik ook met Johan mogen doen, best bijzonder vooral omdat onze beide vaders dit in het verleden ook hebben gedaan als raadslid en beide nog steeds actief zijn in het plaatselijke 4 mei comité.”
Johan Scheltens: ‘Het leuke aan politiek vind ik debatteren’
Na twaalf jaar verlaat Johan Scheltens de gemeenteraad en de lokale politiek. “Bij de VVD is het gebruikelijk om na drie perioden van vier jaar het stokje over te dragen. Ik heb bij mijn herbenoeming in 2018 ook al aangegeven dat dit mijn laatste periode zou worden. Al die jaren heb ik het met heel veel plezier gedaan, maar het kost ook behoorlijk wat tijd. En na drie perioden had ik alles ook wel een ‘langs gehad’, dus het is mooi geweest zo.”
Hoe ben je in de politiek beland?
“Mijn vader (Henk Scheltens, red) zat ook in de politiek zat en die vertelde daar altijd heel boeiend over. Ik was ook al vroeg geïnteresseerd, want toen ik 16 was ging ik al met veel plezier mee naar de raadsvergaderingen van de toenmalige gemeente Schoonebeek. In 1992 ben ik, in het spoor van mijn vader, lid geworden van de VVD. In 2006 werd ik al gevraagd voor de kandidatenlijst, maar stond mijn vader er ook nog op en ik wilde er niet samen met hem opstaan. Ook paste het me niet qua werk en mijn voorzitterschap van de Round Table. In 2009 moest ik vanwege mijn leeftijd (40) stoppen met de Round Table en ik wilde me toch blijven inzetten voor de gemeenschap, dus toen heb ik me wel verkiesbaar gesteld.”
Hoe ging het bij de start?
“Bijzonder, want we hadden één ervaren kandidaat en voor de rest alleen maar nieuwe mensen. Ik kwam als nummer twee op de lijst. We kregen vier zetels en werden onderdeel van de coalitie. Onze nummer één, Nynke Houwing, werd wethouder en zo werd ik gekozen tot fractievoorzitter. Ik werd dus ook gelijk in het diepe gegooid. Het eerste jaar was ook een enorm leerjaar. In alles, als raadslid, als fractievoorzitter en dan ook nog van een coalitiepartij. Ik kon dus ook meteen aanschuiven bij de coalitieonderhandelingen. En wat het leren betreft, er lagen op dat moment twee zware dossiers: de dierentuin en een stevig begrotingstekort.”
Had je bepaalde speerpunten?
“Niet zozeer. Ik vond het belangrijk om in brede zin een bijdrage te leveren. Er zijn in die twaalf jaar wel onderwerpen langs gekomen waar ik een bijzonder interesse in had en die dicht bij me lagen. Zoals de privatisering van de sportcomplexen. Ik heb veel met sport en vanwege mijn werk ook een goed financieel inzicht. Dat is dan zo’n dossier waar ik extra dicht bovenop zit. Uiteindelijk moet er sprake zijn van een win-win situatie, zowel de sportverenigingen als de gemeente moeten er beter van worden.”
Wat vond je mooi om te doen?
“Het mooist vond ik altijd de begrotingsbehandeling. Dat lijkt saai, maar juist die gemeentebegroting is een belangrijk keuzemoment in de politiek. Daarin komen de verschillen tussen de partijen vaak het meest tot uiting. Waar geef ik mijn geld aan uit? Dat betekent principiële keuzes maken!
Het leuke aan de politiek vind ik vooral ook debatteren. Ook in de fractie. Daar ben je het ook niet altijd met elkaar eens en dat is juist goed, want het dwingt je tot nadenken en het houdt je scherp. Je voert het debat ook niet altijd om een ander te overtuigen, maar om de zaak helder te krijgen. Wat bedoel je nu precies? Van daaruit kan dan een kentering komen. Door de pandemie is dat debatteren de afgelopen twee jaar een stuk minder geworden. Digitaal werkt dat toch heel anders.”
Wat is belangrijk voor de toekomst?
“In ieder geval het vasthouden van het voorzieningenniveau, zowel in de hele gemeente als in ons dorp. Duurzaamheid speelt daar ook een belangrijke rol in. Plaatselijk spelen op dit punt goede ontwikkelingen zoals bij het MFC, SVV’04 en zwembad De Slagen. Dat is heel belangrijk en goed voor Schoonebeek. Verder denk ik dat de financiële positie van Emmen is uit het diepste dal is. Ook dat is belangrijk. En niet te vergeten nieuwe mogelijkheden voor woningbouw. Schoonebeek kan wel 10 tot 20 nieuwe bouwkavels gebruiken. Waarbij we wel het open en groene karakter van ons dorp moeten behouden.
Welk advies heb je voor mensen die overwegen in de politiek te stappen?
“Als je iets terug wilt doen voor de gemeenschap is dit een mooie kans. Je zit overal bovenop, je weet wat er gaat gebeuren, zowel voor de korte termijn als voor de lange termijn. Heb je interesse, kom eens bij een gemeenteraadsvergadering. Wij hadden ook altijd een ‘gast van de raad’, maar dat is door de pandemie stil komen te liggen. Hopelijk gaat dat weer van start. Geef je daar maar eens voor op.”
En nu? “Ik kan de tijd goed gebruiken voor mijn werk. Daarnaast ben ik inmiddels voorzitter van de tentoonstellingsvereniging Zuidenveld. En ook van de ‘41 Club’ Coevorden, maar dat kost niet zoveel tijd. Lachend: Ik vermaak me wel!”