Het deed Harrie Timmerman wel even zeer om te stoppen met de dorpskrant de Schoonebeker Echo, maar hij is blij dat er een vervolg komt in de vorm van een nieuw magazine.
Dat het initiatief is genomen voor de oprichting van een dorpsmagazine en Dorpsportaal Schoonebeek vindt Harrie heel mooi. “De mensen stellen een plaatselijk blad op prijs, zodat zij op de hoogte blijven van het wel en wee in het dorp.”
Verweven in samenleving
De Echo werd in 1958 opgericht. “Na enige tijd werd ik gevraagd om De Echo op mij te nemen. Ik wilde mijn schouders er wel onder zetten. Als geboren en getogen Schoonebeker ben ik immers verweven in de plaatselijke samenleving.”
Zo was Harrie tussen 1970 en 1985 al actief voor de dorpskrant. “Echter, toen ik een andere functie kreeg bij toenmalige Emmer Courant bleek dit moeilijk te combineren, daarom ben ik er toen mee gestopt.” De Echo bleef bestaan en werd uitgebracht door verschillende mensen. Harrie ging in 2000 met pensioen. “Toen ben ik gevraagd om de redactie van De Echo weer te verzorgen. Het was enigszins een voortzetting van mijn journalistieke carrière.
Vorig jaar had ik al aangegeven, dat ik wilde stoppen. Je kunt niet alles blijven doen. Daarnaast vroeg de middenstand zich af of het nog haalbaar was. Dat was dus een samenloop van omstandigheden en zo verscheen De Echo voor het laatst in september 2019.”
Gewaardeerd
Harrie verzorgde De Echo grotendeels zelf. “Naast eigen verhalen stonden er ook stukjes van anderen in. Ik begon met een rubriek ingezonden dorpsnieuws en dat liep heel goed. Natuurlijk was er ook ruimte voor zakelijk nieuws en kerkelijk nieuws en ik had een rubriek ‘de kantlijn’. Ik vond het hartstikke leuk om te doen. En als je merkt dat het gewaardeerd wordt, is dat fijn.”
Genoeg te schrijven
In de loop der jaren bracht Harrie een paar maal een speciaal nummer uit. “Bijvoorbeeld toen De Echo vijftig jaar bestond. Ik heb een verkiezingsnummer gemaakt en tweemaal een Echo in het teken van Zuidenveld.”
Er was veel om over te schrijven. “Zoals over de oliespuiter, waardoor het dorp in 1976 bedekt werd onder een laag dikke olie. Dat hield iedereen bezig.”
Minder verschillen
Omdat Harrie is geboren en getogen in Schoonebeek maakte hij heel wat veranderingen mee. “Vroeger waren er veel politieke en kerkelijke verschillen. Je had bijvoorbeeld een openbare en christelijke gymvereniging. Het is nu veel meer één geworden.”
Herindeling
In de jaren negentig was de gemeentelijke herindeling een jarenlange discussie, die werd gevoerd door zowel de bevolking als de politiek. De meerderheid koos voor Coevorden, maar de provinciale en landelijke politiek heeft doorgedrukt dat Schoonebeek bij Emmen kwam. Dat zou volgens velen de doodsteek voor Schoonebeek worden. De eerste jaren na 1998 was dat ook zo, er was weinig aandacht voor de dorpen. Dat is wel veranderd. De dorpsverenigingen hebben ook altijd hun best gedaan om aandacht te vragen. Het gemeentehuis is door allerlei acties op de been gebleven en is nu een prachtig dorpshuis. We mogen er trots op zijn, maar weinig dorpen hebben zo’n mooi dorpshuis.”
Ergernis
Harrie noemt verder de ontwikkelingen in het centrum van de laatste jaren. “Ik leef in deze tijd mee met de middenstand. Het zou jammer zijn als door de coronacrisis bedrijven moeten afhaken. Daarom erger ik me aan al die busjes om onlinebestellingen af te leveren. Je hebt het bestaan van de ondernemers ook als inwoners in de hand.” Blij is hij met de voortzetting van hotel-restaurant De Wolfshoeve onder de nieuwe naam De Witte Olifant. “Schoonebeek is er trots op. Ik hoop ook voor deze ondernemer, dat het gauw beter gaat.”
Niet alleen de dorpskern, maar ook het buitengebied spreekt Harrie aan. “Dat is heel fraai met de beschermde dorpsgezichten en natuurlijk moet ik het Bargerveen in de directe nabijheid noemen.” Verder noemt Harrie het pand van de NAM, de Oude Boô, dat is gerestaureerd.
Veranderd beeld
Harrie vervolgt: “Het beeld in Schoonebeek is veranderd door het verdwijnen van de jaknikkers en de komst van de bovengrondse leidingen. Mooi is anders, maar we moeten er niet zielig over doen. Het is mooi, dat de NAM de activiteiten in Schoonebeek heeft voortgezet.”
Andere activiteiten
Harrie Timmerman is vijftien jaar actief voor de voedselbank, maar stopt binnenkort met deze activiteiten. “Ik ben er zeer mee verweven, zoals lokaal, regionaal als landelijk. Ik ben vijftien jaar betrokken bij de Voedselbank Zuidoost-Drenthe, ik zat tien jaar in het district Noordoost-Nederland en vijf jaar in het landelijke bestuur.”
Wel blijft Harrie actief in de Culturele Raad, waarvoor hij al 25 jaar in touw is. Bovendien zit hij in de Stichting Zuidenveld Schoonebeek. “Het was natuurlijk een domper dat de honderdste editie van Zuidenveld dit jaar moest worden afgelast, maar het is niet anders. We kijken nu voorzichtig naar het komende jaar. De vraag is in welke vorm.”
Harrie besluit zijn verhaal: “Het is mooi om iets voor de lokale samenleving te betekenen. Dat heb ik altijd graag gedaan.”