Op het grote terras van de nieuwe woning in het centrum van Schoonebeek zet Rinus Kaptein een grote parasol op, want de zon schijnt volop. Marie schenkt een kopje koffie en dan zijn we helemaal klaar voor een gezellig gesprekje.
Rinus en Marie hebben jaren in Hoogvliet gewoond en zijn pas afgelopen februari in Schoonebeek komen wonen. Maar als ik ‘Hoogvliet’ hoor, ben ik even van mijn à propos; dit had ik niet verwacht!
We blijken jaren bij elkaar in de buurt te hebben gewoond: zij in Hoogvliet en ik in Spijkenisse. Twee dorpen onder de rook van Rotterdam, gescheiden door de Oude Maas en verbonden door de Spijkenisser Brug. Dat leverde natuurlijk heel wat gespreksstof op, maar was helaas niet geschikt voor dit verhaal in de Jaknikker.
Marie heeft al haar werkzame jaren in de ouderenzorg doorgebracht. Daarnaast heeft zij, zoals zoveel moeders dat doen, bijgesprongen als haar kind(eren) erom vroegen.
Rinus heeft bijna vijftig jaar bij het Havenbedrijf Rotterdam gewerkt voor hij in Schoonebeek is komen wonen. Uit die verhalen komen steeds weer herkenningspunten naar voren die we allebei hebben meegemaakt in de ontwikkeling van die omgeving. We zijn geneigd in deze rubriek ‘Nieuwe Buren’ nu eens een oproep aan onze huidige buren te doen om eens op en rond het Havengebied van Rotterdam met de Eerste en Tweede Maasvlakte te gaan kijken! Wat een verschillen met ons Drentse landschap! Een echte aanrader!!
De reden om naar Schoonebeek te verhuizen is toch de familie. Er woont al een dochter in Schoonebeek en er woont er één in Exloo/Hoogvliet. Verder woont er nog familie in Dalen, Valthe en Stadskanaal.
Begin dit jaar werden plannen gesmeed om op zoek te gaan naar een huis in Zuidoost-Drenthe. Maar het ging ineens wel heel erg snel; de dochter uit Schoonebeek kwam met een gouden tip. En dat bleek dit huis te zijn: “Dit huis was een lot uit de loterij”.
“Er is al veel aan gebeurd en er moet nog veel aan gebeuren”, geeft Rinus aan, “zo zijn de wc en de badkamer vernieuwd en moet er nog een nieuwe keuken geplaatst worden”. Rinus is dan ook nog druk bezig om van alles te doen wat je tegenkomt als je een nieuwe woning betrekt. En dat is precies de sfeer waarin deze rubriek geschreven moet worden.
Marie en Rinus voelen de drukte het grote verschil tussen ‘het Rotterdamse’ en hier in Drenthe. “Hier is het heerlijk rustig. We zijn hier veel aan het fietsen en aan het wandelen, heerlijk.”
En dan komt er al een hele lijst van plekken waar ze geweest zijn: Emlichheim, Coevorden, Erica, Smalspoormuseum, Griendtsveenpark, de Katshaar, de Luchtverdedigingstoren.
Verder zoeken Marie en Rinus eerst de rust die ze zo graag willen vinden en die zoeken ze ook in hun hobby’s thuis. Marie met het maken van prachtige schilderijen in diamond painting en lezen. Rinus maakt graag (leg)puzzels en bouwt vrachtwagens van LEGO-blokjes. Zijn uitdaging is nu een LZV te ontwerpen, die te maken is van de huidige LEGO-blokjes. Een LZV is een Langere en Zwaardere Vrachtautocombinatie (u weet wel: die extra lange vachtauto’s). Die hebben drie, draaibare, assen. En dat is juist het probleem. Wie weet lezen we nog eens in de Jaknikker dat het hem gelukt is.
Aan het eind van het interview vertelt Marie dat zij is geboren in ’t Haantje. Die had ik even niet zien aankomen! Als ik dat zeg, schiet ze in de lach, “Nee, ik heb geen Drents accent meer.” Marie’s vader is in Odoorn geboren, waar zijn vader (dus de opa van Marie) klompenmaker was. Haar moeder is in Schoonoord geboren. En haar vader (weer een opa) was turfhandelaar.
Als heel jong meisje kwamen Marie en haar ouders in het westen terecht waar haar vader werk kon vinden. Hoewel ze van haar Drentse tijd niet veel weet, had ze wel “het gevoel dat ik hier thuis was”.