In deze rubriek nemen we deze maand een kijkje in het werkzame leven van wijkverpleegkundige Roelie Heijting.
Eerste plaats
Al direct wordt duidelijk wie bij Roelie de eerste plaats innemen, dat zijn haar ‘klanten’. Ik mag mee op bezoek bij twee vlotte dames die in de Bentepol wonen, namelijk mevrouw Kuilder-Buist en mevrouw Heijnen-Maatje. Mevrouw Kuilder woont nog niet zo heel lang in de Bentepol. Zij kwam daar met haar man wonen. Helaas is hij na enige maanden overleden en mevrouw moet uiteraard nog wennen aan de nieuwe situatie. Dat hoeft zij niet alleen te doen. Zij krijgt tweemaal per dag bezoek van de verpleegkundigen van de Tangenborgh, die haar helpen waar dat nodig is. Haar kinderen, die in de buurt wonen, staan haar graag met raad en daad terzijde. Ook gaat mevrouw er nog regelmatig zelfstandig op uit en zo krijgt het leven langzamerhand weer wat meer kleur.
Mevrouw Heijnen-Maatje is zo’n zes jaar geleden verhuisd van Weiteveen naar Schoonebeek. In Weiteveen heeft zij lange tijd gewerkt in de Veltmanstichting. Het wonen in Schoonebeek bevalt haar goed. Zij mist wel de mensen die zij vanuit haar jonge jaren al kent, maar zij heeft een fijn contact met de buren en voelt zich inmiddels best thuis. De auto heeft zij helaas moeten wegdoen, maar de scootmobiel is een goede vervanger. Ook zij is goed te spreken over de nodige hulp die geboden wordt door de zorgmedewerkers waardoor het mogelijk is zo lang mogelijk zelfstandig te blijven. Want een zelfstandige dame is mevrouw Heijnen zeker!
Op het lijf geschreven
In De Anloop praat ik met Roelie nog even na. Zij vertelt enthousiast over haar werk, dat zeer divers blijkt te zijn. Zo is zij bijvoorbeeld de schakel tussen Domesta, de eigenaar van de woningen op de begane grond in De Anloop, De Bentepol en het Georgsmarienhütteplein en de aanstaande bewoners. De Tangenborgh doet de voordracht en Domesta neemt dat in de meeste gevallen over. Om in aanmerking te komen voor een woning in één van deze complexen is aanmelding nodig bij de Tangenborgh. Veel mensen wenden zich direct tot De Anloop of worden door de huisarts of andere instanties in contact gebracht met de Tangenborgh en dan komt Roelie Heijting om de hoek kijken.
Roelie doet de intakegesprekken en begeleidt de bewoners naar hun nieuwe woonplek.
Dementiezorg
Een heel belangrijk onderdeel van het werk van Roelie is de zorg voor ouderen die te maken krijgen met een vorm van dementie. Tijdig signaleren kan veel narigheid voorkomen. Deze mensen in hun waarde laten, niet óver hen maar mét hen zoeken naar oplossingen, een luisterend oor bieden, contact met instanties en kinderen houden, dat zijn allemaal zaken die hierin een rol spelen.
Roelie start nog dit jaar met een opleiding voor de omgang met mensen die op jongere leeftijd al te maken krijgen met dementie. Hierbij spelen weer heel andere zaken, zoals werk en gezin. Eigenlijk staan deze mensen nog volop in het leven. Zij werken vaak nog en hebben kinderen die thuis wonen. Dat is heel anders dan mensen die op oudere leeftijd te maken krijgen met dementie.
De zorg voor juist deze groep gaat Roelie enorm aan het hart en een van 9-tot-5-mentaliteit past daar niet bij. Iemand met een acute hulpvraag kan niet wachten tot jouw vrije dagen voorbij zijn, er moet vaak direct een oplossing komen.
Het grote verschil tussen de mensen die zelfstandig wonen en deze groep is dan ook dat mensen die zelfstandig wonen moeten kunnen wachten tot de hulp op de afgesproken tijd komt. Mensen met dementieproblemen komen soms in een crisissituatie terecht, waarbij direct ingrijpen noodzakelijk is. Ook veel mensen met dementie wonen nog zelfstandig met of zonder partner. Geprobeerd wordt om klanten zo lang mogelijk in hun eigen omgeving de zorg te bieden die nodig is.
Tot slot laat Roelie mij nog een woning in De Anloop zien die momenteel niet bezet is. Ik verbaas mij over de mooie brede gangen, de ruime hal, de grote woonkamer, de riante slaapkamer. Er is een echte inbouwkeuken in de woonkamer en zelfs een grote bergruimte ontbreekt niet. Wat een verschil met het piepkleine kamertje, waarin mijn vader het behang bruin rookte en er ook nog in moest slapen!
Als ik naar huis fiets, bedenk ik dat deze baan Roelie echt op het lijf geschreven is en ik hoop dat er voor mij ook een soort Roelie is die mij met raad, daad en liefde bijstaat als ik zover ben dat ik mijn intrek ga nemen in De Anloop!