Schier: Die zie wij nooit weerum

De miesten van jullie hebt vast wal ies van hum heurd : Dick Blancke. Geboren in Schoonebeek, maor nou woont e al dik 20 jaor in Frankriek. In zien boek ‘Twie ezels en meer’ kuj daor over lezen, maor dizze maond vertelt Dick hier zölf wat over zien leven in Frankriek.

Die zie wij nooit weerum !
‘Die zie wij nooit weerum’ verzuchtte mien tante Rika toen argens in de vieftiger jaoren  van de veurige ieuw, heur zuster Lina met man en twaalf kinder op de boot stapte naor Canada. Eerst kwam der een ansichtkaortie uut Engeland. Weken later kwam der een Airmail-brief, met een blauw/rood raandtie, veur en achter volschreven met het neis van mien Canadese familie.  Die brieven of en toe  waren jaorenlang het ienige contact met Drenthe. Het duurde jaoren veurdat tante Lina en oom Jan weerum kwamen  naor heur familie. Met het vliegmesien. Tante Rika was inmiddels overleden. Zij had ze nooit weerum zien.

Het is nou dik twintig jaor leden dat wij, mien man Ron en ik, vertrökken vanuut Drenthe naor Frankriek. Wij hadden oes huus in Linde verkocht en daorum vertrökken wij vanuut het huus van mien moeder in Schoonebeek. Zij zweide oes uut vanof de oprit an de Julianalaan. Wat een verschil met mien tante in de jaoren vieftig. Metien toen wij in oes huus in de Pyreneeën ankwamen kunden wij tillefoneren. Wij hadden een computer en zölfs internet. Via de tillefoonlijn mussen wij dan inbellen. Eerst heurden ie een minuutlang gekraak, gepiep en gefluit. En dan kunden ie een e-mail versturen. Mar veul mensen hadden nog gien  internet of e-mail. Het contact veur de verhuur van oes vakaantiehuus gung miestentieds via een brief of met de tillefoon. 

Wat is dat nou aans. Met ien klik haal ik ‘s mörgens de e-mails binnen, ik lees ze en beantwoord ze.  Op oeze webstee kan ik de mensen zien laoten hoe as wij woont want ik zet der een foto of film op. Met mien mam die nou in De Anloop woont kan ik beeldbellen. Dat doe ik niet, want het is heur te neimoeds. Via het familienet kan ik lezen hoe as het met heur giet.  Al mien familieleden hebt een mobiele tillefoon en bint binnen tien tellen te bereiken, waor dan ok in de wereld.  Ik huuf mar te klikken op https://dorpsportaalschoonebeek.nl en ik bin op de heugte van al het neis van tegenwoordig  bij jullie in het dörp. En via het dörpsportaal kan ik dan de Jaknikker lezen. Zuuk ik wieder dan kom ik via  Schoonebeek-Historie.nl. terecht in het verleden. Daor kan ik foto’s vinden van mien overgrootolders  die in die grote mooie boerderij woonden wat tegenwoordig de Zandstrooiboerderij is en waor de Spiker heur plekkie vunden hef. Der staot zölfs foto’s op van mien va, as klein jonkie. 

Mensen vraogt mij wal ies ‘Bi’j nou al een echte Fransman?’. Ik denk dat ik dat, zölfs nao twintig jaor wonen hier, nog aaid niet bin. Wij eet warm um acht uur ‘s aovends, wij smokt en geeft haanden an ieder die wij kent, alle dagen weer (veur corona) en wij praot een aordig woordtie Frans. Mar deur het internet, facebook en de tillefoon stao ik zowat in dagelijks contact met Schoonebeek, met Drenthe. Bin ik nou Fransman of Drent ? Nuum mij mar een Digidrent.